به نام هادی
سلام....
همیشه شروع نوشتن برام سخت بوده و هیچ وقت نفهمیدم بالاخره چطور باید شروع کنم....
اینبارم که سخت تر از همیشه....
مثل خیلی وقتا از حافظ کمک گرفتم و این امد:
دست در حلقه ان زلف دوتا نتوان کرد
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد
انچه سعی است من اندر طلبت بنمایم
این قدر هست که تغییر قضا نتوان کرد
دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد
عارضش را به مثل ماه فلک نتوان گفت
نسبت دوست به هر بی سر و پا نتوان کرد
سرو بالای من انگه که دراید به سماع
چه محل جامه جان را که قبا نتوان کرد
نظر پا ک تواند رخ جا نا ن دیدن
که در ایینه نظر جز به صفا نتوان کرد
مشکل عشق نه در حوصله دانش ماست
حل این نکته بدین فکر خطا نتوان کرد
غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن
روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد
من چه گویم که تو را نازکی طبع
تا به حدی است که اهسته دعا نتوان کرد
بجز ابروی تو محراب دل حافظ نیست
طاعت غیر تو در مذهب ما نتوان کرد
ته حرفم:
پ.ن0:تا حالا فقط تو دفتر شخصیم می نوشتم و به کسی هم اجازه خوندن نمی دادم.این اولین باره که قراره بنویسم و قراره خونده بشه....!
پ.ن2:نظرتون راجب امدنم چیه؟خوش امدم یا نه؟
پ.ن3:امیدوارم که......
پ.ن4:نظرتون رو راجب غزل بالا حتما بگید .ممنون!
پ.ن5:اخریشه خواستم بگم هیچ وقت دیگه 1 ندارم!!!!
دعام کنید دعاتون میکنم....
یا زهرا(س)
